SEMA YÖNEV'İ TANIYOR MUSUNUZ?

-
SEMA YÖNEV'İ TANIYOR MUSUNUZ?
Keşke tanımasaydık... Daha doğru ifadeyle, keşke böyle tanımasaydık. Sema Yönev dün öğle saatlerinde Kalkınma'da trafik terörüne kurban verdiğimiz üniversite öğrencisi arkadaşımız.
Kalkınma, özellikle de trafiği, Trabzon şehir yönetiminin sınıfta kaldığı mecralardan bir tanesidir. Trabzon'un bayır yerlerinden (gerçi devenin neresi doğru) bir tanesi Kalkınma yokuşu, zaten üç tane araba zor yan yana sığabiliyor. Bir şerit sürekli park hâlinde... Bazen iki şeritte de araba oluyor. Öyle sahnelere şahit oldum ki, güler misiniz, ağlar mısınız. Ben ağladım, o günden bugüne... Bir de işlek cadde. Farabî hastanesi orada, Kız KYK Yurdu orada. Otobüs, dolmuş dur-kalkları derken trafik sürekli tıkanıyor. Kontrolsüz sollamalar, sinirlenip gaza basmalar Kalkınma'nın olağanı... Acemî şoförler de ehliyet alınca soluğu hemen orada buluyor (belki bir şey düşer diye). Geliyorum diyen bir cinayetti bu.
Hep arkadaşlarımı uyardım dikkatli olmaları hususunda. "Yaşlı gibi taktın buraya" diyorlardı. İşte netice...
Kız arkadaşımı "makineye güven olmaz, makineye güven olsa üstündekine olmaz, her an dikkatli ol burada" diye çok uyardım.
Dün orada olan ben değildim, benim sevdiğim bir insan değildi, Sema'ydı. Kim bilir belki de birisinin sevdiği bir insandı. Hepimizinki bir can, hepimizinki aynı.
Sema Yönev. Bu adı bir haftaya, bilemedin bir aya, en kötü bir yıla unutacağım. Olan olmuş, ölen ölmüş olacak. İngiliz Dili ve Edebiyatı okuyormuş. Aynı üniversitenin öğrencisi olarak belki kampüste birbirimizin yanından geçtik, belki aynı kafede oturduk, belki aynı dolmuşa bindik. Belki kütüphanede birbirimizi "kalksa da yerine otursam" diye gözledik.
Şimdi Sema vizelere giremeyecek. Vizelere giremediği gibi okulunu da bitiremeyecek. Ailesine diploma getiremeyecek. Emek verdiği alanında bir şeyler üretemeyecek. Sevemeyecek, sevilmeyecek. Çocukları olmayacak, torun sevmeyecek. Yaşlanmayacak.
Tüm bu absürtlüğün, bu boşluğun, bu yoktan yere bir canın göçüp gidişinin havsalamda tek bir karşılığı var: "İnnâ lillâh ve innâ ileyhi râciûn"
Ve bizim hissemize düşen ders çıkartmak: Şans eseri, lütfen yaşıyoruz. Sevdiklerinizin kıymetini bilin ve hiçbir vakti boşa harcamayın.
Şehir yönetmek oyun oynamak değil. Orada olan Sema'nın anne babasının kızıydı, bu şehri yönetenlerin kızı yahut oğlu değil diye "freni patlamış, takdir-i ilahi" diyerek geçemeyiz. Freni mi patlamış, sollarken virajı mı alamamış muhakeme neticesinde göreceğiz. Fakat öyle veya böyle, işin gerçeği şu: Sema Yönev artık yok. Bir can ne demektir? Birazcık mes'uliyet. Hesap vereceğiz! Siz de vereceksiniz!

05.04.2018
Pirali Çağrı ŞENSOY
Ortahisar - Trabzon

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

MERKEZ VE ÇEVRE MÜCADELESİNDE TRABZON VE TRABZONSPOR

-
Resim
  MERKEZ VE ÇEVRE MÜCADELESİNDE TRABZON VE TRABZONSPOR 17 Mart 2024 akşamı Trabzonspor – Fenerbahçe karşılaşmasında yaşananlar tüm Türkiye’nin malumudur. Bir Trabzonlu ve Trabzonspor’a çeşitli anlamlar yükleyen bir Trabzonspor taraftarı olarak bu olayları değerlendirmek ihtiyacı hissettim. Bu özensiz blog yazısında bu kapsamda bazı karalamalar yazacağım. Bu yazı bir özeleştiri yazısı olacaktır. Fakat özeleştiriye geçmeden önce, öncelikle şunu söylemeyi kendime ve inandığım değerlere karşı bir görev olarak görüyorum ki, yaşanan hadiselerde karşı takımın kulübüyle taraftarıyla Trabzonspor’dan daha az suçlu olmadığını, hatta misliyle kusurlu olduğunu düşünüyorum. En basiti malum olaylar yaşandığından birkaç saat sonra 18 Mart vesilesiyle Çanakkale şehitlerini anma mesajlarıyla Trabzon şehrine topyekûn hakaretler bir arada internette yer alıyordu, halbuki mezunu olmakla iftihar ettiğim Trabzon Lisesi Çanakkale savaşına giden öğrencileri dolayısıyla mezun verememiş, tüm öğrencilerini Ça
Devamı

Yaşamak Üzerine Notlar: “Bu Hayatı Nasıl Yaşamak Gerekiyor” Sorusu Üzerine

-
Resim
  Yaşamak Üzerine Notlar: “Bu Hayatı Nasıl Yaşamak Gerekiyor” Sorusu Üzerine   Lisansımı hukuk üzerine yaptım. Yüksek lisansta hukuk felsefesi ve ceza hukukunun kesişim kümesi olan cezaların amacı üzerine çalıştım. Şimdi doktorada pür hukuk felsefesi konularıyla ilgileniyorum. Ne iş yaptığımı sorduklarında bağlamına göre bazen hukukçu bazense biraz şakayla karışık etikçi diyorum. Liseden beri felsefe üzerine okumayı ve düşünmeyi sevsem de kendime “felsefeci” diyemiyorum bu alanda lisans derecem olmadığı için. Fakat akademik ilgim tamamen etik üzerine yoğunlaşmış vaziyette. Hukukçuluk da en nihayetinde insan eylemlerine bir değer atfetme mesleği. Bir şekilde etiğin temel soruları üzerine düşünüyorum. Bu soruların ilki de “bu hayatı nasıl yaşamak gerekiyor” sorusu. Esasen bu soruyla olan ilgimi salt akademik bir ilgi olarak tanımlayamam. Çünkü insanın şapka değiştirir gibi “şimdi akademisyenim ve ilgim bu”, “şimdi özel alanımdayım ve ilgim şu” gibi karakterler arasında geçiş yapabi
Devamı

Zevkler ve Renkler Tartışılır: Rölativizme/Göreceliliğe Eleştiri

-
Resim
En güzel renk (Temsili) Günlük hayatta sohbet esnasında “zevkler ve renkler tartışılmaz” denildiğini duymuşsunuzdur. Bu söz her bir bireyin kendine has zevkleri ve beğenileri olduğunu, zevkler ve beğeniler üzerinde uzlaşmanın mümkün olmayacağını iddia eder. Bu motto ta ilkokullarda öğretilir ve bir şekilde dogma olarak kabul edilir. Dahası bir çeşit sofizmi çağrıştıran bu fikrin demokrasinin, farklılıklara saygının ve çoğulculuğun da bir gereği olduğu düşünülür. Bu bağlamda zevklerin ve beğenilerin tartışılmayacağı iddiasıyla aralanan kapıdan içeriye giren rölativizm (görecelilik) değerlere ve ahlakî yargılara kadar ilerler. Artık ortak değer yargıları ve ilkeler yerini “bana göre”lere ve “bence”lere bırakır.  Ancak ne kadar çok tekrar edilse de ve ne kadar çağın dogması hâline gelse de yanlış doğru değildir. Bu blog yazısında rölativizmin bir eleştirisini yapacak, zevklerin ve renklerin gayet tartışılabilir olduğunu, dahası zevkler ve renklerde de doğrular olduğunu iddia edeceğiz. A
Devamı